Magasin gratuit / Senpaga vendejo.

         😉Cette fois-ci, c’est au tour de Rajani de nous faire rire avec une histoire :

         Lorsque son fils était petit, en revenant de l’école il s’arrêtait souvent dans une des nombreuses petites boutiques du quartier pour s’y approvisionner en chocolat et autres friandises. Rajani et Narendra étant connus, on ne lui demandait pas de payer mais on notait sur le compte de ses parents. Lorsqu’un jour, par hasard, il apprit que sa mère payait dans cette boutique, il lui dit :

- Pourquoi payes-tu ? Je t’assure, c’est un magasin gratuit. J’y passe souvent sans qu’on me demande de payer…

         Maintenant il vit en Australie, et un jour sa mère lui demanda :

- Au fait, est ce qu’il y a des magasins gratuits dans ton nouveau pays ? 

         😉Ĉi-foje, estas la vico de Raĝani ridigi nin per rakonteto :

         Kiam ŝia filo estis knabeto, revenante de la lernejo li ofte haltis en unu el la multnombraj butiketoj de la kvartalo por provizi sin per ĉokolado kaj aliaj frandaĵoj. Kaj ĉar Raĝani kaj Narendra estis konataj, oni ne petis ke li pagu sed notis sur la konton de liaj gepatroj. Kiam, tute hazarde, li eksciis ke lia patrino pagis en tiu vendejo, li diris :

- Kial vi pagu ? Mi asertas al vi, estas senpaga butiko. Tien mi ofte pasas kaj neniam oni petis de mi pagon…

         Li vivas nun en Aŭstralio, kaj iam Raĝani demandis al li :

- Nu, ĉu ekzistas senpagaj vendejoj en via nova lando ?