Pashupatinath, situé
au bord de la rivière Bagmati est, pour nous occidentaux, certainement un des endroits
les plus étonnants en tant que lieu de
crémation à ciel ouvert, mais aussi un des plus sacrés du monde hindou pour son
grand temple dédié à Shiva, l’aspect destructeur du dieu unique, et
spécialement adoré ici comme « maître des animaux ».
Pas facile de défendre sa boutique d'offrandes contre les vaches sacrées !
Ne facilas defendi sian butikon de ofertaĵoj kontraŭ sanktaj bovinoj !
Pèlerinage en famille / Familia pilgrimado.
Les vaches sacrées sont bien soignées / La sanktajn bovinojn oni bone flegas.
L'arrivée au temple : l'arbre semble indiquer la direction du paradis...
Alirejo al la templo : la arbo ŝajnas montri la direkton paradizen...
Pashupatinath,
situanta borde de la rivero Bagmati, certe estas, por ni okcidentuloj, unu el
la plej mirigaj lokoj, kiel subĉiela kremaciejo, sed krome, unu el la plej
sanktaj de la hindua mondo, pro ĝia granda templo dediĉita al Ŝivao, la
detruanta aspekto de la ununura dio, kaj precipe adorata tie, kiel
« mastro de bestoj ».
Nous aussi profitons du passage des pèlerins...
Ankaŭ ni profitas la ĉeeston de pilgrimantoj...
Offrandes / Oferaĵoj.
L'arrivée au temple / Alirejo al la templo.
Beaucoup de pèlerins
y viennent aussi de l’Inde, mais seuls les hindous sont autorisés à pénétrer
dans l’enceinte du temple principal où l’on aperçoit, au portail d’entrée, la
monture de Shiva, Nandi, un gigantesque taureau recouvert de feuilles d’or
(oui, oui, on voit bien que ce n’est pas une vache !).
Multnombraj
pilgrimantoj venas tien ankaŭ de Hindio, sed nur hinduoj rajtas eniri la ĉefan
templon, kie ni ekvidas, ĉe la enireja portalo, la vehiklon de Ŝivao, Nandi,
grandega virbovo ore kovrita (jes, ja videblas ke ne temas pri bovino !).
Ce temple principal,
entouré de multiples autres petits temples, date du XVIIème siècle
et fut heureusement en grande partie épargné par le séisme. Ce qui nous étonne,
c’est que la mort et la vie s’y croisent naturellement, qu’on y rencontre des
promeneurs, parents et enfants, mais aussi des jeunes venus pour discuter et
flirter dans la fumée des crémations toutes proches. C’est aussi bien sûr le
lieu des sâdhus, des singes et de nombreux chiens errants.
Tiu ĉefa templo,
ĉirkaŭita de multaj aliaj templetoj, datiĝas de la XVIIa jarcento,
kaj estis feliĉe grandparte domaĝita dum la seismo. Mirigas nin, ke vivo kaj
morto tie tute nature miksiĝas, ke ni renkontas promenantojn, gepatrojn kun
infanoj, kaj ankaŭ junulojn, kiuj venas tien por babili kaj flirti en la fumado
de la proksimaj kremacioj. Komprenble, tie estas ankaŭ la loko de saduoj,
simioj kaj de multnombraj vagantaj hundoj.
Reconstruction / Rekonstruado.
Nous remontons ensuite
la colline faisant face au temple, en longeant une multitude de petits temples et stupas, pour
redescendre à nouveau, dans un méandre de la rivière sacrée Bagmati, sur Guhyeshvari,
temple du XVIIème siècle dédié à Adi Shakti, l’aspect féminin de
Shiva. C’est le double du temple de Pashupatinath, ainsi qu’un lieu important
de l’hindouisme tantrique, bien sûr interdit aux non-hindous. Il a beaucoup
souffert du dernier tremblement de terre, mais l’étonnant portail d’entrée et
le bâtiment principal sont restés debout.
Ni poste surgrimpis
la monteton fronte al la templo, laŭirante multajn etajn templojn kaj stupaojn, kaj denove malsupreniris
ĝis meandro de la sankta rivero Bagmati, en Guhyeshvari, templo de la XVIIa
jarcento dediĉita al Adi Shakti, la ina aspekto de Ŝivao. Ĝi estas la paralelaĵo
de la templo de Pashupatinath, kaj ankaŭ grava loko de la tantra hinduismo, kies
enirado kompreneble estas malpermesita al ne-hinduistoj. Ĝi multe difektiĝis
pro la lasta tertremo, sed la miriga portalo de la enirejo kaj la ĉefa konstruaĵo
plu staras.
Une marchande d'offrandes / Vendistino de oferaĵoj.
Plongez-vous dans l’ambiance / Mergu vin en la
etoson…
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire